En az bir kaç şarkının sözlerinde geçer; ‘Seni benim gibi  seven bulamazsı’ ya da ‘bulamazsın benim gibi seveni' diye…

Doğru! Kimsenin sevme şekli birbirine benzemez. Ve yine doğru, kimse kimsenin ne şekilde sevdiğini de bilemez.

Sevme isteğini bilir sadece;  ve ondan da daha fazla, sevilme isteğini.

Demem o ki; beni senin gibi seven bulamam doğru, ancak farklı şekilde seven bulabilmem mümkün.

Elbette sende benim seni sevdiğim gibisini bulamazsın, ama bulduğun kişi seni kendisi gibi sevecektir, emin olabilirsin.

Sevme şekillerinin de parmak izi gibi kişiye özel olduğunu düşünürüm.

Aksini düşünmek hep hayal kırıklığı yarattı.

Az mı kadın Tarık Akan gibi seven adam ararken evde kaldı? (Bu evde kalma deyimini de hiç sevmem ama)

Az mı adam Türkan Şoray gibi öpüşme yasağı koyan kadınları namuslu sandı?

Az mı kadın saçını sarışın kadınlar erkeklerin daha çok ilgisini çekiyor sanarak sarıya,

Kalbimin kızıl saçlı bacısı densin diye kızıla boyattı?

Az mı adam eve çiçekle gelmediği için romantizmde sınıfta kaldı?

Az değil çok. Örnekler de çok, kadın ya da erkek farketmez, sevilme ihtiyacı da çok.

Lakin aradığı sevgiyi bulabilen çok yok.

Çünkü sevgiyi ararken kaynağından uzaklaştığını farkeden çok yok.

Kendini sevmenin egoizm, hatta narsizm olduğunu düşünen çok.

Kendini sevmeyenin kimseyi sevemeyeceği, kendini sevmeyenin kimse tarafından sevilemeyeceği farkındalığında olan çok yok.

Şimdi tüm şarkıları kendimize dönüp söylersek;

Kıraç'tan;  Bulamazsın, bulamazsın benim gibi seveni,

Ya da Orhan Gencebay'dan seni benim gibi seven bulamazsın...

Seni ömrün boyunca terk etmeyecek tek kişiye, kendine bir şarkı seç ve acıklı olmasın...