Ne kadar şanslıyım ki bir köşem var, Haberci'de. Duygularımı, düşüncelerimi, eleştirilerimi, hayallerimi, beklentilerimi, özlemlerimi her çarşamba Haberci'deki köşemde okuyucularımla paylaşıyorum. En azında bir kişi dahi okusa beni, benden ona gönül ve akıl köprüsü kurulur. Bu da az buz bir dokunuş değildir. Ruhumun, usumun, kalbimin dünyaya getirdiği bir yazınsal ürünü birilerinin görmesi şahane doğrusu!

***

Bir köşem var diye onu uluorta kullanamam. Bu köşenin bana yüklediği sorumluluklar var. Sonuçta bu platform bir gazete. Halkın haber alma gereksinimlerini karşılamak gibi bir işlevi var gazetelerin. 
Ben bir gazeteciyim, edebiyatçıyım, felsefe okuyan bir öğrenciyim. Üstüne üstlük hayat denen bu uçsuz bucaksız, öncesiz ve sonrasız alemde yarım asrı devirmiş bir kişiyim.
Üzerimden ne karlar yağmurlar, ne tozlar bulutlar, ne güneşler terler geçti.
Ki ben bu hayatın özgürlüğünü gördüm, darbesini gördüm, yokluğunu gördüm...Bu arenada düşmanlarım oldu, dostlarım oldu.
Öğrencilerime öğretmen, öğretmenlerime öğrenci, ana ve babama evlat, çocularıma baba, eşime koca oldum.
İnsanların, bitkilerin, hayvanların olduğu bu çevrede bu yaşa geldim. Yani hiç boş durmadım, çalıştım, okudum, vatana ve insanlığa karşı bir yanlış yapmamaya özen gösterdim.

***

Aha geldim ahan da gidiyorum. En baba hesapla yolu yarıladım. Bu vakte kadar bildiklerimi, duyumsamalarımı, mezara mı gömeceğim? Oylum oylum kitaplar yazamıyorum, ortaya şu ana kadar bir yazılı yapıt koyamadım. Varsa varsa bir günlüğüm var, Haberci'de bir köşem var, bir de sosyal medya hesaplarımda yazdıklarım var.
 Eh bunlara da şükür, bunları yapmayanlar da var. Hayatımın az bucuk bilincindeyim. Yazdıklarımla, yetiştirdiğim öğrencilerimle, yeni yeni fakülteler bitirme arzumla pek de sıradan biri değilim.

BİLİMSEL VE FELSEFİ KATLİAMLAR(1)

İnsanlığın en güzel, en aydınlık, en görkemli yanlarından biri MÖ 3. Yüzyılın başlarında Mısır'ın İskenderiye kentinde Ptolemaios tarafından kurulan İskenderiye Müzesi'dir. Bu müzede 500 bin ile 1 milyon arasında değişen kitap ruloların olduğu muhteşem bir kütüphane vardı. Ayrıca ameliyat odaları, hayvanat ve botanik bahçeleri, gözlemevi(rasathane); bilimsel, felsefi çalışmalar yapmak isteyen bilim insanlarına hizmet sunmaktaydı.
İskenderiye, antik çağlarda Öklides(Öklid) gibi, Arkhimedes(Arşimet) gibi, Hero gibi, Herofilos gibi, Hypatia gibi bilim insanlarıyla bilim ve felsefe bakımından güneş gibi parlamaktadır.
Eğer bu bilim ve felsefe yuvası Hıristiyan fanatikler tarafından, Romalı işgal kuvvetleri tarafından yakılıp yıkılmasaydı belki de insanlık bugün çok daha ileride olurdu. 
Ne yazık ki insanlık tarihi tüm zamanlar içerisinde aydınlıkla karanlığın, bilim ve felsefeyle dinci yobazlığının çatışmalarına sahne olmuştur. Bu çatışmalarda kimi zaman dinci yobazlık bilimi ve felsefeyi boğup katletmiştir, kimi zaman da bilimin ve felsefenin yaydığı ışık insanlığın ufkunu aydınlatmıştır.
Umarım yaşadığımız bu yerlere -Orta Doğu'ya- bilimin, felsefenin, özgür aklın ışığı egemen olur da karanlıklar aydınlığa kavuşur.

UMRUMDA DEĞİL

Politikadan o kada soğudum, o kadar umudumu kestim ki anlatamam. Ben ve benim temsil ettiğim sınıflar politikacılar tarafından o kadar çok aldatıldı ki...
Benim gibileri bilmem ama artık çok önemli bir güven tazelemesi görmezsem benden hiçbir adaya oy moy yok. Artık birilerinin omuzlarıma basarak şan, şöhret, güç, para ve mevki kazanmasıdan sıkıldım.
Aman benden uzak olsun CHP'si, Akape'si, MHP'si, HDP'si, İyisi kötüsü...
Aman benden uzak olsun yaşlanmazı, Kocamaz'ı, Kuyucuoğlu'su, Sağlar'ı, Dereli'si...
Artık maymun gözünü açtı.

Gölge etmeyin, başka ihsan istemez.