Ne zaman bu kadar kötü olduk?
“İnsan olmak belli erdemler gerektirir” oysa hayvan olmakta belli erdemler gerektirir! Merhamet, sevgi hayvanlarda da vardır….
Ancak hiçbir yetişkin hayvanın bebek-çocuk bir karşı cinse ilgi duyduğunu, istismar ettiğini görmek mümkün olmamıştır!
Ancak bugün ne yazık ki dünyada bebek-çocuk istismarları öylesine artmış durumdaki akıl alır gibi değil!
Yaşananlar karşısında insanlık olarak sözün bittiği yerdeyiz artık…
“İrin akıyor irin… Koca koca ellerden, küçücük bedenlere, koca koca günahlar, suçlar bırakılmak isteniyor! Kirlenen ise hepimiz oluyoruz, hepimiz ölüyoruz bu koca günahların, suçların altında!..”
***
Emine Bulut son kadın cinayeti olmayacak!
“Ölmek istemiyorum” diyerek ölen bir kadın…
“Lütfen ölme anne” diye diye annesinin ölümünü izleyen bir çocuk...
Şimdi biz bu çocuğa dünyanın güzel bir şey olduğunu, yaşamaya değer olduğunu nasıl anlatacağız!
Anlatabileceğimiz tek şey, başka annelerin ölmek istemeye istemeye ölmemesi için, başka çocukların annelerinin ölümüne şahit olmaması için mücadele etmek olduğudur!
Tabi bunu da başarabilmemiz için o çocuğu toplum olarak kucaklamalı, ailesi olmalıyız! Ama biz zaten gerçekten birbirimizi kucaklayabilsek bu vahşet yaşanmazdı!
Emine Bulut’un “Ölmek istemiyorum” çığlıkları öldüğü ana gelene kadar bir çok kez tekrarlandığında duyardık zaten!
***
Gerek çocuk istismarları gerek kadın cinayetinde Türkiye’nin her geçen saniye kötüye giden karnesi karşısında artık harekete geçilmesi gerekiyor!
Anacak bunu idam çığırtkanlığından öteye götürüp gerçekten sorunların çözümüne odaklanarak politikalar üretilecek bir yolda yapmalıyız!
Aksi takdirde sadece idam ile bu meseleleri çözebileceğimizi düşünmek at gözlüğü takmaktan başka bir şey olmaz!
Bireysel olarak kendi eğitimimiz ve bilinçlenme sürecimizi geliştirmeli, toplumsal barış ve huzur için sorumluluğumuz olduğunu anlamalıyız.
Çocuk istismarı ve kadın cinayetlerini önleyecek politikalar üretecek politikacılara şans vermeliyiz! Bu politikaları destekleyecek sivil toplum kuruluşlarında görev almalı, destekçisi olmalıyız!
Yani bizim de yapabileceklerimiz olduğunu bilip, harekete geçmeliyiz!
Ne yazık ki tehlike bizim veya sevdiklerimizin bir nefes ensesinde!
Harekete geçmezsek kurban olacağımız anı bekleyerek yaşayarak tükeneceğiz!
