Yoldayım, motosikletimin üzerinde...Motosiklet benim için özgürlük demek, temiz hava demek, düşünce ve duygularımın bulutlarda, maviliklerde dağılıp gitmesi demek.

Yoldayım, Hal-Mersin Üniversitesi arası 2.Çevre Yolu'ndayım. Bitmeyen öğrenciliğim Çiftlikköy Yerleşkesinde sürüyor. Öğrenciliğim bitmesin istiyorum, çünkü seviyorum okumayı, öğrenciliği, gençler arasında olmayı...

Yoldayım...Gözüm yol üzerindeki benzin istasyonlarındaki ışıklı fiyat tabelalarına ilişiyor. Benzin ve mazot fiyatları 7 liraya yaklaşmış. Düşünüyorum da bu akaryakıt fiyatlarıyla insanımız nasıl gülecek, çiftçimiz tarlasını nasıl sürecek, ürününü nasıl  kaldırıp dünyayla rekabet edecek? Zor dostum zor! Elektriğin, akaryakıtın, kısaca enerji fiyatlarının bu kadar yüksek olması yüzünden ne sanayici ne esnaf ne nakliyeci ne hayvan üreticisi ne zanaatkar ayakta kalabilir. Fabrikalar kapanır, tarlalar boş kalır, kepenkler indirilir, makineler durur, işsizlik artar, üretim ve kalkınma durur. Şayet üretmek, kalkınmak, kendimize yetmekse meramımız bu enerji fiyatlarıyla asla bu sağlanmaz.

Yoldayım...Enerji fiyatları ile kalkınma ve üretim arasında bir denklem kuruyorum. Yanımdan yöremden taşıtlar vızır vızır akıp gidiyor. Arabalara bakıyorum, çoğunlukla tek kişi var içlerinde. Tek kişinin kullandığı bu binek araçları o kişiyi gideceği yere kaç on liralara götürüyor acaba? Bu kadar çok arabanın yalnızlıklar içerisinde yol alması acaba hangi mantığın ürünü? Sahi biz bu kadar mı zengin bir ülkeyiz, yoksa bu israf bir planlamasızlığın, akıldan yoksunluğun mu bir ürünü? Ülkem adına kaygılanıp üzülüyorum. Üzüntümün nedeni şu: "Yalnızların yolculuğunda bu özel arabalar yüzlerce liralık akaryakıt tüketiyor, trafik kitleniyor, arabalardan salınan egzoz dumanları havayı, suyu ve toprağı kirletiyor. Oysa çözüm olanaklı. Hızlı, kaliteli ve ucuz toplu ulaşım araçlarını yaygılaştırmak, geliştirmek. Güvenli ve dakik toplu ulaşım araçları olsa vatandaş niye pahalı ve zahmetli  araçlarıyla yola çıksın ki!..Hem yoksuluk içerisinde kıvranan hem de olmayıp borçlanılan parayı harcayan bir toplumuz. Oysa üretmeyen, sadece üreyen ve tüketen milletler önce kıt kaynaklarını, sonra onurunu ve bağımsızlığını kaybeder. Toplum olarak saygınlığımıza ve geleceğimize değer veriyorsak akıllı hareket etmeliyiz, sosyal hayatımıza sağduyunun, bilimin ve bunların oluşturduğu planları sokmalıyız. Aksi halde çarpık bir mantıkla her geçen gün kaosa, karmaşaya, yok oluşa gideriz.

Yoldayım, 2.Çevre Yolu'nda. İstikamet Çiftlikköy Yerleşkesi. Konumum hem Akdeniz'e hem de Toros Dağları'na uzak değil. Ancak ne deniz kokusu buralara kadar sızıyor ne de dağ kokuları ruhumu okşuyor. Akdeniz'in ve Toroslar'ın önünü dev bina blokları kesmiş, sadece onlar denizden dağdan yararlanıyor. Oysa denizler ve dağlar halkın olmalı, oysa akılla, bilimin verileriyle hareket edilebilseydik, şehircilik planlaması vakti zamanında yapılabilseydi Mersin böylesine çarpık, çarpılmış bir hale düşer miydi?

Yoldayım...Motosikletimin dümeni Üniversite'ye dönük. Youtube üzerinden kulaklığımdan kulağıma Akın Altan'ın sesinden Dostoyevski'nin "Yeraltından Notlar" adlı romanı akıyor.

Yoldayım...Ve kafamda delice sorular, azgın ırmaklar, dev şelaleler...