Mersin’in en önemli markası olan Mersin İdmanyurdu, ligde kalma mücadelesinde şansını

mucizelere bıraktı.

Bu düşüş öyle bir düşüş değildir.

Bir kentin düşüşüdür bu.

Üstelik 2. lige düşüş.

***

Hafta sonu ne hazin bir tablo yaşadık.

Gencecik oyuncular lige tutunmaya çalışıyordu.

Sezon başından beri kadroda olan kaleci Mihaylov geldi aklıma.

Birde son maçtaki Yunus Emre.

Biri milli takım kalecisi, diğeri milli bile değil.

Hangisi daha yürekli, daha çok kaleci çok net gördük.

Keşke sezon başında bu çocuk kalede olsaydı.

Farklı olur muydu? Bence en az 15 puan!

Bizi Süper ligden 1. lige düşüren kadro da geldi aklıma.

Ligde kalmak için ne kadar yüreklerini ortaya koydular tartışılır.

İşte biz o günlerde 2. lige doğru yol almaya başlamıştık.

***

Yapılan yanlış hoca tercihleri, yönetimdeki başarısızlıklar aslında sonumuzu hazırlamıştı.

Aslında bunlar ligden düştü.

Birde mağlup olduğumuz maçlardan sonra ağlayan gençlerimiz değil, parayı bahane edip

antrenmana bile çıkmayan oyuncular düşmüştür.

Düşen takımın, düşen ruhsuz oyuncuları!

***

Sadece bir takım küme düşmüyor, şehirde onunla beraber düşüyor.

Yıllar sonra süper lige çıkışımız nasıl bir heyecan vesilesi ise bugünlerde mucizelere bağlı

lig mücadelemizde bir o kadar hüzünlüdür.

Her takım düşebilir; ama biz normal düşmüyoruz.

İhmaller, yanlışlar bizi buraya getirdi.

***

Bir adam geldi, şehir tanımıyor.

Malum birileri üfürdü; birde baktık ki yönetime talip bir adam.

Kongrede verdiği sözler ve anlattıklarına bakarsanız değil ligde kalmak,

Avrupa yolunda zannedersiniz kendinizi.

Ve o adam bir anda geldi, bir anda yok oldu; gitti.

Biz eski hataların hesabını soracak kişileri ararken, hesaba yeni hesaplar eklendi.

Her yapılan yapanın yanına kar kaldı.

Hesap kabardıkça kabardı.

Olan da bu şehrin takımına, sahipsiz kentin sahipsiz çocuklarına oldu.

***

Yıl 2015... Süper ligdeyiz...

Bir yönetici çıkmış, “Hedef Avrupa” diye konuşuyordu.

Ne Avrupa’sı; o sezon tepe taklak 1. lige düştük.

Bugün anladım ki, biz aslında o zaman düşmüşüz.

Ve hep biliyordum ki, bu kent gerçekten sahipsiz!