SONER AYDIN

Büro Emekçileri Sendikası (BES) Mersin Şubesi adli yıl açılışına ilişkin açıklama yaptı. Sendika şube binasında gerçekleştirilen açıklamada, yargı emekçilerinin sorunları ve talepleri gündeme getirildi. Sendika adına konuşan Şube Başkanı Kemal Göçmen, demokrasi, hukuk ve adalet adına bugüne kadar ki tüm öğretilerin alt üst olduğu bir dönemde adli yıl açılışı gerçekleştirildiğini söyledi.
“KUVVETLER AYRILIĞI ORTADAN KALDIRILDI”
Cumhurbaşkanlığı yönetim sistemiyle beraber kuvvetler ayrılığı ilkesinin ortadan kaldırıldığını savunan Göçmen, “Anayasa Mahkemesi’nin 15 üyesinden 12’sinin, HSK’nın 4 kurul üyesinin partili Cumhurbaşkanı tarafından seçilmesi, HSK Başkanlığının Adalet Bakanı, kurul üyeliğinin Bakan Yardımcısı tarafından yürütülmesi gibi yargıyı yürütmeye bağımlı kılan birçok uygulama nedeniyle yargı bağımsızlığından söz etmek mümkün değildir. Son olarak adli yıl açılış törenlerinin Beştepe’de yapılıyor olması savunmanın örgütü Baroları isyan ettirmiş ve Yargıtay’ın açılış davetine 51 ilin barosu katılmamıştır. Bununla da kalmayarak içerden de itirazlar yükselmeye başlamıştır. 20 Yargıtay üyesi Beştepe’de yapılacak olan adli yıl açılış törenine gitmeme kararı almıştır.  Artık ülkemizde skandal niteliğinde hukuksuzlukların yaşanması olağan hale getirilmiştir. Son hukuksuzluk da 19 Ağustos tarihinde 31 Mart seçimlerinde yüzde 60’ın üzerinde oy alarak seçilmiş belediye başkanlarının idari işlemle görevlerinden alınarak yerlerine o illerin valilerinin atanmasıyla ortaya çıkmıştır. Seçmen iradesinin yok sayılarak hukukun tüm kural ve normları çiğnenip, haklarında kesinleşmiş bir yargı kararı olmaksızın idari işlemlerle seçilmişlerin görevlerinden uzaklaştırılmaları hukuk ve demokrasi açısından tarihe kara bir gün olarak geçmiştir” dedi.

“YARGI EMEKÇİLERİ ARASINDA SINIFSAL BİR FARK GİBİ YAŞANAN AYRIMCILIK VAR”
60 binin üzerinde yargı emekçisinin kölece çalışma koşullarında yargı hizmeti üretmeye çalıştığını dile getiren Kemal Göçmen, “Bir uyuşmazlığın veya suçun yargıya intikal etmesinden yargı kararının infazına kadar geçen süreç yargı emekçilerinin omuzlarındadır. Ülkemizde inşa edilen ve Avrupa’nın hatta Dünya’nın en büyük adliye sarayları olması ile övünülen adliyelerde yargı hizmeti üreten yargı emekçileri, öncelikle yoğun iş yükü ve idari baskı altında eziliyor. Yargı emekçilerinin sorunları, yapılan adalet saraylarının büyüklüğüyle yarışır hale gelmiştir. Yargı alanındaki tüm olumsuzluklara rağmen, hakim, savcı, mübaşir, zabıt kâtibi, yazı işleri müdürü, sosyal çalışmacı, yardımcı hizmetli, teknisyen, şoför hep birlikte adalet hizmeti üretiyor. Ancak, adliye binalarında aynı çatı altında, hâkim ve savcılarla diğer yargı emekçileri arasında sınıfsal bir fark gibi yaşanan ayrımcılık, keyfi yönetim, kuralsız çalışma, horlanma, aşağılanma, itibarsızlaştırma vb. mobbing uygulamaları çalışma hayatını adeta cehenneme çeviriyor. Alındığı gün biten maaşlar, her geçen gün artan dava sayısına karşı azalan/eksik personelle hizmet vermeye çalışmak, bunca iş yüküne rağmen en küçük hatada disiplin soruşturması tehdidiyle karşılaşmak, kurumun “diğerleri” muamelesi yapılarak, yaşanan her olumsuzlukta hatada ilk gözden çıkarılan olmak, yargı emekçilerinin rutini haline getirilmiştir” diye konuştu.

 “MÜLAKAT SİSTEMİ MAĞDURİYET YARATIYOR”
Görevde yükselme sınavlarındaki mülakat uygulamasının kurumda ve adalet binalarında yaşanan en görünür adaletsizliklerden birisi haline geldiğini aktaran Göçmen şunları söyledi: “Girdiği üç yazılı sınavda da 85-90 puan alan bir yargı emekçisi, mülakat denilen torpil çarkında elenmektedir. Yıllardır biriken sorunlara karşı, gerek Adalet Bakanlığı’nın, gerekse siyasi iktidarın vurdumduymazlığı, bırakın sorunların çözümünü, var olan sorunlara yeni sorunlar eklemeye devam etmektedir. Yargı emekçisi olup, uğradığı haksızlığın, eşitsizliğin kendi kurumunda çözülememesi başlı başına büyük bir çelişkidir. Yapılması gereken Adalet Bakanlığı’nın yargı hizmetini bütün olarak değerlendirip yargı emekçilerinin sorunlarını adaletli bir şekilde çözme iradesinden geçmektedir. Açlık sınırına yakın ücretler, olumsuz çalışma koşulları, iş güvencesinin ortadan kaldırılarak bir gecede KHK ile işinden edilme endişesi, ihraç edilenlerin dışarıda iş bulup yaşamlarını sürdürmelerine dahi izin vermeyen, açlıkla terbiye etmeye yönelik uygulamalar vb gibi nedenlerle kamu emekçileri ekonomik, sosyal ve psikolojik olarak kıskaç altına alınmıştır. Bu kıskaç kamu emekçilerini her geçen gün intihara sürüklemektedir. İlan edilen OHAL’in yarattığı tahribat, yaşattığı acılar ortadadır. OHAL süresi boyunca yayınlanan KHK’larla işlerinden atılan kamu emekçilerinden 56’sı intihar ederek yaşamlarına son vermiştir. Soruyoruz siyasi iktidara, bunun telafisi mümkün müdür? Yargı emekçilerine insanca yaşayacakları bir ücret için derhal ek zam verilmelidir. Şu anda Ankara, İstanbul ve İzmir illeriyle sınırlı olmak üzere ödenen yol ücretleri, tüm yargı emekçilerine ödenmelidir. Zabıt Katibi yargı emekçilerine VHKİ kadrosu verilmelidir. Sözleşmeli istihdama son verilmeli, güvenceli istihdam esas alınmalı ve 4/B kadrosunda istihdam edilen yargı emekçileri 4/A kadrosuna geçirilmelidir. Disiplin soruşturması yönünden 2802 sayılı Yasanın ilgili hükümleri kapsamından çıkarılarak yargı emekçilerinin de 657 sayılı Yasa kapsamında disiplin soruşturmasına tabi tutulması konularında düzenleme yapılmalıdır. Fazla mesai ücretleri genişletilerek tüm yargı emekçilerine ödenmesi sağlanmalıdır. Atama ve görevde yükselmelerde mülakat değil, liyakat esas alınmalıdır. Artan iş yüküne karşın yeteri kadar personel alımı yapılması yerine yargı emekçileri üzerindeki baskı arttırılarak sorun çözülmeye çalışılmaktadır. Bu tür uygulamalardan vazgeçilerek yeterli personel istihdamı yapılmalıdır.”