Merhaba Sevgili dostlar;

Geçen hafta hepimiz yemek kartında sadece 1 TL’si kaldığı için intihar eden Sibel Ünlü’nün acı haberi ile kahrolduk. İstanbul Üniversitesi’ndeki yemek zamlarını hepimiz yemek öğünlerinin kısılması, verilen yemek miktarlarının azaltılması ile birlikte fiyatların da arttırılması üzerine rektörle görüşmek isterken coplanan öğrencilerin haberleri ile öğrendik. Gerçekten de her zaman akıl düzleminde anlayamayacağımız bir ülkede yaşıyoruz. Ülkemizde olanları izah etmek için çoğu zaman başka referanslara ihtiyaç duyuyoruz. Siyasi sistemimiz nedeniyle genelde en yüksek alım gücüne sahip katmandan  seçilen saygıdeğer milletvekillerimize yemek yedikleri  Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin lokantasında çorba 2 TL , kavurma 6 TL gibi kıyak öğrenci menüsü fiyatlarıyla sunulurken , kahvaltıları kaldırılan ve en temel yaşamsal ihtiyacı olan yemeklere uygulanan fahiş zamları protesto eden bu milletin geleceği öğrencilere pahalı yemek üzerine tatlı niyetine cop ikram etmek akılla izahı zor bir şey çünkü. Dedim ya başka referanslara ihtiyacımız oluyor her zaman. 20 yaşındaki bir çocuğumuzun hayatının en umut dolu olması gerektiği çağında , ileride kuracağı hayatın hayalleri ve enerjisi ile eğitimine odaklanması gereken yıllarda bu kadar büyük bir karanlığa düşmesi ve kendisini yaşamdan bu kadar uzak hissederek intihar etmesine seyirci kalmamız da akıl ve mantıktan çok uzak. 3 milyonu aşkın sığınmacının her türlü ihtiyacının hem de kendi vatandaşından daha da öncelikli olarak devlet tarafından karşılandığı bir ülkede bir gencimizin karnını doyurmakta zorluk çekmesini neyle açıklayacağız? Bu konu sadece bir üniversitenin işgüzar rektörünün gerçekten hangi gerekçe ile yaptığı belli olmayan saçma uygulamalarından ibaret bir konu değil . Bu devlet aklının eğitim konusuna bakışının genel bir tezahürüdür bence olsa olsa. Papaz eriğini imam eriğine çeviren mekanizmayı bilim projesi sayıp sergileyen , yüzbinlere atama bekleyen öğretmen dururken hala öğretmensiz okulsuz köyü olan, öğrencisine en nitelikli eğitimi vermek en temel görevi olması gerekirken ucuz yemeği bile çok gören  aynı aklın ya da akılsızlığın ürünüdür bu konu. Çok da uzakta da değildir her yerde görürüz biz bu kafayı.

Devletin meteoroloji kurumunun ve ilgili tüm sivil inisiyatiflerinin kırmızı kod ile   ağır sel ve fırtına uyarısı verdiği bir şehirde bir kaç ilçe dışında okulların tatil edilmesi kararını vermeyen de bence aynı zihniyettir. Şu bir kaç günde yılın en ağır iklim koşullarının yaşandığı Mersin’de 12 saatte metrekareye düşen 140 kg yağış miktarına rağmen çocuklarımızın okula gitmek için yazılı sınavlar dışında bizim anlayamadığımız  ama devlet büyüklerimizin  vakıf olduğu çok daha önemli gerekçeler olmalı. Çünkü biz ortalama insanların aklı bu uygulamayı anlamaya yetmiyor gerçekten. Halbuki okul tatil olursa yazılı sınavlar da 2 gün ertelenir diye düşünüyoruz basitçe biz ortalama akıllılar. Ne kadar da sığ bir düşüncedeyiz öyle değil mi? Bizim düşüncelerimiz sığ belki ama maalesef iki gündür sokaklarımızdaki sular oldukça derin. Umuyorum ki bu ağır hava koşulları nedeniyle tek bir çocuğumuzun ya da vatandaşımızın ne canına ne de malına en ufak bir zarar gelmez. Zaten aklın eksik kaldığı noktada tevekkül en iyi ilaçtır biliyoruz bunu... Bilemesek de hızla öğreniyoruz.

Hepimize iyi dersler!