Mersin metrosuna deve dişi gibi firmalar ilgi gösterdi.

18 Firma devrede.

13 Firma başvuruda bulundu.

9 Firma yeterlik aldı.

10 Firma son aşamaya davet edildi.

6 Firma ihaleye katılmaktan vazgeçti.

4 Firma ihale salonuna girdi.

2 Firma teşekkür edip ihaleden çekildi.

1 Firmanın evrakları yetersiz çıktı.

Geriye kalan tek firma ise fiyat veren tek rakibinin elenmesiyle  yaklaşık 1 milyar lira daha yüksek bir bedelle ihaleyi kazandı.

Mersin’in asrın projesinde yaşanan ihale aşamasının özeti böyle.

Dev firmalar yarışacak dediler.

Mersin’e büyük ilgi var dediler.

Mersin güven veren bir şehir dediler.

Netice;

Tek katılımcılı ihaleyle işi sonuçlandırdı bizim beyefendi.

Yetersiz, güvensiz, rekabetsiz bir ihale izledik TV başında.

Deve dişi gibi firmalar yok.

Katılım yok.

Rekabet yok.

Al gülüm-ver gülüm.

Kurum ise seyirci.

Asıl yetersizlik kimdeymiş ortaya çıktı diyebilirmiyiz?.

Sürece bak otur ağla.

Asrın projesine böyle asrın ihalesi yakışır.

Yakıştı mı?.

Bence yakıştı.

İyi de oldu.

Mesela;

Yanlıştan dönebilme fırsatı verdi  bu güvensiz,  yetersiz, rekabetsiz ihale süreci idareye.

Beyefendi gecikmeden gereğini yapsın bu ihaleyi iptal etsin öncelikle.

Metro yine yapılır, yapılacaktır.

Daha uygun bir zamanda, daha güçlü bir ekonomik,  idari ve siyasi ortamda.

Büyük işler inattan çok uzlaşı ister.

Ortak akıl, ortak menfaat  “biz” deme becerisi ister.

Gerisi lafügüzahtır.

Üstelik;

Kumara girer.

**

Sevdiğim Laflar:

“İNAT BAZEN KÖR BİR KUYUDUR!..”