3 günlük Ramazan Bayramını geride bıraktık.

Bu yıl da her yıl olduğu gibi bayram coşkusunu daha da azalmış gördüm.

Ne bir şeker toplayan çocuk, ne de komşularıyla bayramlaşan dostlar vardı.

Bayram sıradan bir gün gibi geldi, geçti.

Kimsenin ağzının tadı yok gibiydi.

O eski heyecanlar, telaşlar tükenmiş, yerine sıradan bir duygu yerleşmiş gibiydi çoğu insana.

İçimizdeki umudu canlı tutmaya çalışsak da, dünya telaşına yenik düşüyoruz anlaşılan. Sadece yaşamaya bakıyoruz artık.

Ne bir özel günün ne de extra bir eğlencenin önemi kalmadı gibi.

Hayatın penceresinden manzara çok gri ve kasvetli.

Belki bayram havası güneşli olur diye umduk ama ne yazık ki, bu bayram  parçalı bulutluydu.

Dilerim eski heyecan ve şevkle, güzel manzaralarımızın, güneşli günlerin tadını çıkarabiliriz.

Mutlu haftalar...