HEDİYE EROĞLU

Mersin Kent Konseyi Başkanı Yasmina Lokmanoğlu, Mercan TV’de yayınlanan Arka Plan Programı’na konuk oldu. Soruları yanıtlayan Başkan Lokmanoğlu, 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’ne özel açıklamalar yaptı.

“8 MART BAYRAM GÜNÜ DEĞİL”

SORU: 8 Mart bir mücadele ve direniş günümü olmalı?

Y. LOKMANOĞLU: Geldiğimiz noktaya baktığımız zaman hala istediğimiz yerde olmadığımızı görüyoruz. Yüzde 50’yi alabildik mi? Hayır alamadık o zaman bu mücadele ve anma günüdür.

Dünya Kadınlar Günü ilk kez 1800'lü yıllarda bir tekstil fabrikasında daha iyi çalışma koşulları için greve giden kadın işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamayarak ölmeleriyle gündeme geldi. Bizim için yanan bir sürü kadın bizim için o meşaleyi yaktı. Bunu kutlamadan çok o kadınlar o meşaleyi neden yaktılar, biz bugün neredeyiz, bunu ölçme anma olarak düşünüyorum. Kutlama olamaz çünkü bir bayram değil.

“HEMCİNSLERİMİZE GÜVENMELİYİZ”

Konsey olarak; 8 Mart kapsamında seçim yaklaşmışken kadın muhtar adaylarına bir platform açarak, kendilerini, hedeflerini anlatma imkanı sunmayı planlıyoruz. Kentimizde belediye meclis üyesi çok fazla kadın göremiyoruz. Kadın muhtar sayılarında artış var ve çok da başarılılar.

Ben de belediye meclis üyeliği yaptığım için biliyorum, orası erkek egemen bir toplum. Orada kadının o kadar güçlü, iyi bir yönetici olması gerekiyor ki varlığını duyurabilsin. Bu nedenle bu alanda kendimizi çok fazla gösteremediğimiz bir gerçek.

Burada biraz da kendimizi suçlamamız lazım. Biraz daha çalışabilir, birbirimizi destekleyebilirdik. Biraz daha kendi hemcinslerimize güvenebiliriz. Bu tamamen bir algı meselesi, bir kadın veya erkek yapabilir diye olayı genellememek lazım. Sorgulayalım. Kadınlar avukat, doktor, mimar olabiliyorken yönetici olmak mı zor? Veya hemcinsleri kadınlara neden güvenemiyor?

“TOPLUMSAL CİNSİYET EŞİTLİK EĞİTİMİ 5 YAŞINDA VERİLMELİ”

SORU: Kadınların talep ve sorunlarının çözümü için eğitim şart. Peki eğitim nereden başlamalı?

Y. LOKMANOĞLU: Önce insanlar kendi algılamalarını sorgulamalı. İlla atadan beri geldiği için her şey aynı mı olmalı? Eğitim için biz daha çok görünür, rol model olmalıyız.

Benim annem cumhuriyet kadını, kadın ve erkeğin eşit olduğuna inanan bir insandı. Ben bu zihniyet ile kodlandım. Anaokullarında 5 yaşından itibaren çocuklarımızı eğitmeliyiz. Genç anne ve babalara yönelik özel toplumsal cinsiyet eşitlik farkındalık çalışmaları yapabiliriz. Biz dışarı çıktıkça, okullarda çocuklarımıza eşit davrandıkça, diğer anne babalar da bunları gördükçe değişim gözle görülecektir.

“ONLARIN BİZİM ARTILARIMIZA, BİZİM DE ONLARIN ARTILARINA İHTİYACIMIZ VAR”

SORU: Erkek egemen toplumlar, kadın varlığının yok sayılması ile nasıl bir geri kalmışlık yaşanmakta?

Y. LOKMANOĞLU: Toplumu beraber paylaşıyoruz. Onların bizim artılarımıza, bizim de onların artılarına ihtiyacımız var. Biz konuşmaktan, çalışmaktan çekinmiyoruz. O zaman bizim de söyleyeceklerimiz var ve onlarda bunu dinlemek zorundalar. Çocuklara, engellilere, yaşlılara, gençlere de söz verilmeli, fikirleri alınmalı.

Özellikle medyaya çok iş düşüyor, dilin değişmesi adına daha çok yol kat edilmeli.

“KANUNLAR UYGULANMALI, MEDYA DA FARKINDALIK MESAJLARI VERMELİ”

SORU: Her alanda yönetim kadında olduğunda ne gibi farkındalıklar yaratılır?

Y. LOKMANOĞLU: Kars’ta bir köyde kadınlara eğitim veriliyor ve eğitim desteği almaları gelişmişler, Fransızca öğrenmişler. Bunlar neler yapabileceğimizin en güzel örnekleri.

Kars’taki kadınlar bunu başarabiliyorsa, buradaki kadınların da başarabilmesi lazım. Kadınların bunun bilincinde olması lazım. İnsan isterse yapamayacağı şey yok. Kadını ezmesinler, küçük görmesinler.

Kadın; disiplinli, çok farklı ve yönlü düşünebilen, empati kurabiliyor, konuşkan, girişkendir. Bazı kadınlar ‘ev benim evim erkek bana karışmasın, gitsin dışarıda ne yaparsa yapsın’ gibi de bakabiliyor. Bunu yapmamak lazım.

Doğuda batıda her yerde kadının sorunları birbirine çok benziyor hatta bazı yerlerde durum çok daha vahim durumda.

Ülkemizde ne yazıkki kadına yönelik şiddet veya çocuk işçiliği ile ilgili çok güzel kanunlar var ancak bunu uygulayan yok. Bu kanunların uygulamada hayat bulması için talepte bulunmalıyız. Bunu da canımız yanmadan yapmalıyız.

Kanunlar uygulanmalı, medya da farkındalık mesajları vermesi ile önemli adımlar atılabilir.

“ÇOCUKLARINIZA BASKIYI MİRAS BIRAKMAYIN”

SORU: Kadınlar çok mu sabırlı? Bu sabır meselesini susmaya dönüştürüp abartıyorlar mı?

Y. LOKMANOĞLU: Bu da yetiştirilmekle ilgili. Susmak, sabretmek gibi baskı unsurlarını hiç olmazsa kendi çocukları için yapmamaları gerekiyor. Şunu bilmeleri gerekiyor ki; kendi çocuklarına ne kodluyorlarsa, o da onun çocuğuna bırakıyor bu mirası. Gelecek nesillere çok daha iyiyi bırakmaya çalışırken neden onlara annemizden babamızdan öğrendiğimiz kötü alışkanlıkları da bırakalım? İnsanların kendilerini sorgulamayı öğrenmesi gerekiyor. Günümüzde herkesin elinde akıllı telefon var, yardım almak, destek istemek artık çok daha kolay. Ayrıca sadece kendi başımıza gelmesini beklemeden çevremizdeki mağduriyetlere de sessiz kalmamalıyız. Çevremizde yaşanan şiddete göz yummamalıyız. Toplumsal duyarlılığı sağlamalı, o sussa bile biz susmamalıyız.

“EMPATİ KURUN”

SORU: 8 Mart öncesi son mesajınız ne olur?

Y. LOKMANOĞLU: Empati kurun karşıdaki ile. Herkes bir gün herkesin durumuna düşebilir. Her şey insanlar için. Onun için birbirimize empati ile bakalım ve önyargı ile yanaşmayıp, birbirimizi anlamaya çalışalım. Bu dünya hepimizin.