Yerel seçimler yaklaştı ya...Reklamlar, övünmeler, vaatler, aday parlatmalar, destekli ve desteksiz atışlar gırla...Bu algı ve bilinç yıkamalar Mersin için de geçerli.
Bugünlerde şehrin bir çok bilboardında, köprülerden aşağı sarkan afişlerde şu anki Belediye Başkanı Burhanettin Kocamaz'ın reklamlarından geçilmiyor. Sayın Başkanın yarı portresiyle, devamında Mersin kentinin dünya çapında elde ettiği dereceler...Bilboardlardan yansıyan reklamlara göre Mersin neymiş de haberimiz yokmuş?
Guinness Rekorlar Kitabı'na girmişiz. Neymiş, geri dönüşümlü çöp projesinde ödül almışız. Yalnız ben Akdeniz ilçesinde oturuyorum; Siteler'i, Yeni Mahalle'yi, Yeni Hal'i çöp götürüyor. Bu nasıl bir dönüşüm, anladımsa ne olayım!
Dur efendim, daha bitmedi! Yine uluslararası bir kuruluş, çocukların yaşam kaliteleri bakımından geliştirilen projeler kapsamında Mersin Belediyesine ödüllerden ödül vermiş..Doğrusu bu da garibime gitti. Yanlış anlamayın ama başımı hangi çöp konteynerine çevirsem çöp karıştıran bir çocuk görüyorum.
Yine bu reklamlarda Mersin'deki emeklilere ve yaşlılara belediyenin sunuduğu hizmetler harikaymış. Bu dudak uçuklatan tablo yine dünya çapında kupalarla ve beratlarla ödüllendirilmiş.
Mersin'in sokaklarında ve caddelerinde gezerken nadiren yaşlı vatandaşlara rastlıyorum, galiba çoğu evinden dışarı çıkamıyor, çıkanların da yüzünden düşen bin parça. Ama Pozcu Topçular Kıraathanesi'ndeki yaşlılar habire okey taşlarını okşamakta, iskambil kartlarını sevgiyle karmaktadır. Bir mutlular, bir mutlular ki anlatamam.
Şaka bir yana, Burhanettin Kocamaz'ın belediye başkanlığı döneminde Mersin'de dişe dokunur bir gelişme görmedim.
Sayın Başkan hani tramvay, hani üstü açık metro, hani uçakbüsler? Hepsi tatlı hayaller olarak geçmiş vaatlerde kaldı. Gözüme çarpan icraatınız belediyenin parasıyla Yeni Mahalle'deki İmam okulunu kampüse, mini bir saraya dönüştürmek için giriştiğiniz inşaat faaliyetidir.
Zaten dağı taşı imam okullarıyla dolduran Akape zihniyeti bunu fazlasıyla yapıyordu. Niçin böyle bir rol kapmaya çalıştınız, anlamadım.
YAZSAM OLMAZ, YAZMASAM OLMAZ
Dün bir gazetede okudum. CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu seçimlerin güvenliği bakımından seçmenlerine ve tabanına güven vermiş. Şöyle diyor Kılıçdaroğlu: "Her türlü önlemi aldık. Seçmenlerimizin içi rahat olsun. İnternet altyapısına hiçbir partinin sahip olmadığı kadar sahibiz. Hiçbir oy boşa gitmeyecek."
Sayın parti liderinin bu minvaldeki beyanını okuyunca içimde hüzne boyanmış, acılı bir gülümse uçverdi. Sayın Kılıçdaroğlu bu tip sözleri siz bize her seçim öncesi veriyorsunuz. Ancak her seçimden sonra "Atı alan Üsküdar'ı geçiyor."
Sizin bu iyimserliğiniz, sizin bu altı doludurulmamış güvenceniz bak bizi ne hale getirdi? Parlamenter demokratik sistemin yerine tek adamlığa dayalı sistem geldi. Bu yolda isteyerek veya istemeyerek çok taş döşediniz. İçim cız ederek diyorum ki "Artık bu sözlere inanmıyor ve siyasetinize güvenmiyorum."
SEÇİM MANYAĞI OLDUM
Bilmem siz de farkında mısınız? Ülkemizde son on yıllardır ne çok seçim oluyor. Asıl ülke meseleleri bu seçim atmosferleri yüzünden gargaraya getiriliyor. Seçimler, halk oylamaları sorunlarımızı çözeceğine sorunları öteliyor. Yoksulluk, işsizlik, kamplaşma, özgürlükler...hepsi katmerleşerek ağırlaşıyor.
Her seçim, her halk oylaması benim ne ekonomik refahımı artırdı ne de özgürlüklerimi. Hem ekonomik anlamda hem de özgürlükler bakımından büzüştüm de büzüştüm. Ve Orhan Veli'nin şu iki şiriyle derdimi dağlara taşlara söyler oldum:
DELİKLİ ŞİİR
Cep delik, cepken delik,
Kol delik, mintan delik,
Yen delik, kaftan delik,
Kevgir misin be kardeşlik!
BEDAVA
Bedava yaşıyoruz, bedava
Hava bedava, bulut bedava,
Dere tepe bedava,
Yağmur çamur bedava.
Otomobillerin dışı,
Sinemaların kapısı, camekanlar bedava.
Peynir ekmek değil ama
Acı su bedava,
Kelle fiyatına hürriyet
Esirlik bedava
Bedava yaşıyoruz bedava!
